Üç-dörd ayın söhbətidir, əyalətdə yaşayan aktrisadan bəhs edən bir filmin təqdimatında idik. Film bu aktrisanın-qadının həyat eşqindən bəhs edirdi. Ədəbiyyatçı dostlardan biri müzakirə vaxtı belə bir sual səsləndirdi: Bu necə aktrisadır ki, Şekspirin əsərlərinin adını bilmir? Əlbəttə, dostum haqlı idi. Amma bu sual başqa bir sual yaradırdı: O qadın Şekspiri tanımaya-tanımaya

Aygün Aslanlının “Skafandrlı adam” kitabından ALTINCI CƏHD-dən   – Fuad müəllim, istəyirəm, yenə xronoloji ardıcıllığa qayıdasınız. Birinci söhbətimizdə “Məhv olmuş gündəliklər”ə qədər danışdınız. Sonra nə baş verdi? – O baş verdi ki, birdən birə 20 yaşında  cavan oğlanı, ikinci kurs tələbəsini Dövlət Akademik Dram Teatrına   qəbul elədilər. Ondan sonra

Səhərdir. Hiss olunur ki, bu gün günəş möhkəm şığıyacaq. Hasardan biraz aralıda kiçik  qara daşın üstündə birtəhər otururam. Donumun açıq yaşıl krujevasının ətəyə birləşən yerini dırnaqlarımla sökürəm. Axır ki barmaqlarım təzə donda məşğul olmağa özünə yer tapa bilir. Ətraf tamam səssizlikdir. İşə gedən gedib, heyvanı novata qatan qatıb. Başımı azca

(əvvəli) 3 aprel 1939-cu ildə “Pravda” “Ümumittifaq Kommunist (bolşevik) Partiyasının 18-ci qurultayının nəticələri haqqında” material dərc etdi. “Yoldaş M.Bajanın 2 aprel 1939-cu ildə Kiyev ziyalılarının toplantısındakı çıxışı”. Ukraynalı şair Mikol Bajan İ.V.Stalinin yazıçılardan Aleksandr Fadeev və Pyotr Pavlenko ilə görüşü barədə məlumat verirdi. “Yoldaş Stalin bu yoldaşların, əfsus ki, hələ

Aygün Aslanlının “Skafandrlı adam” kitabından DÖRDÜNCÜ CƏHD Buzovnadakı çəkilişdən sonra iki həftə Fuad müəllimə zəng eləmədim. Düzü,  orada gördüklərim, Aydın Talıbzadənin “Şərəfnamə”sində oxuduqlarım gözümü qorxutmuşdu. Özümü labirintə düşmüş kimi hiss eləyirdim. Ətrafı ilə özü arasına uzun distansiyalar qoyan bir insanı, aktyoru qısa müddətə necə çözmək olar? Yadıma “teatr.doc”- sənədli teatr

Aleksandr Otaroviç Tamazşvili Sankt-Peterburqdakı Rusiya Oriental Tədqiqatlar (Şərqşünaslıq) İnstitutunda çalışıb. O, Nizami Gəncəvinin, Azərbaycanın milli kimlik atributu kimi, siyasiləşdirilməsi və 800 illik yubleyi ilə bağlı aşağıdakı məqalənin müəllifidir. Məqalənin əsli rus dilindədir, burada isə məqalə ingilis dilindən tərcümə edilib. SSRİ-də Nizami Gəncəvinin tədqiqat tarixindən: ildönümü ətrafında – Y.E.Bertels, İ.V.Stalin və

Aygün Aslanlının “Skafandrlı adam” kitabından BİRİNCİ CƏHD-dən – Həyatınızın ən gözəl çağları… Şöhrəti təzə-təzə dadmağa başlayırsınız. İndiki leksikonla desək, bərkgedən vaxtlarınızdı. Adətən, filmlərdə belə qəhrəmanların yan-yörəsində bir, hətta bir neçə qadın olur. Bir az əvvəl şöhrətin necə gəldiyindən danışanda “qızlardan “odboy” yox idi” deyib yüngülcə toxundunuz bu mövzuya, amma davam

Soyuq idi. Çox soyuq. Gecə-gündüz atapleniyaları yanan evdə qoca titrəyirdi. Yox, yox üşümürəm, mən üşümürəm. Əlini alnına apardı, qızdırmam da yoxdur, ev soyuqdur, ev, keçirdi fikrindən. Ucadan, daha da ucadan deməyə çalışdı. Səsi sinəsində ilişdi. Dünən, evdəkilər birdən-birə dağılışanda, günortadan sonra idi. O vaxtdan bəri yanına heç kim gəlməmişdi, səs-səmir

1951-ci ildə Amerika Birləşmiş Ştatlarında bir kitab çap olunur. Kitab belə adlanırdı: “Əsl inamlı: Kütlə hərəkatlarının anatomiyası.” Sosioloq Erik Hofferin müəllifi olduğu əsər adından da göründüyü kimi kütlə hərəkatları və onların yaranması, inkişafı, tənəzüllü barədə idi. “Əsl inamlı” bir müddət sonra bütün dünyada məşhurlaşdı. Əsərdə yəhudilərin Qədim Misirdən çıxmasından, xristianlığın,

“Buna arabayla dovşan tutan urus deyərlər” El dilində belə bir təsbit nitəliyində zərbül-məsəlimiz var. Açığı, mən bu məsəlin açılışını bilmirəm. Hər zərbül-məsəlin bir süjeti, ön tarixçəsi və buna görə də daşıdığı bir semantika, vurğu saldığı bəlli  məqam var. Məsəlin süjeti ritorik olaraq müraciət edilən mətləbdə bir mahiyyətə işarə edir və