Sitar virtuozu Ravi Şankarın anadan olmasından yüz il sonra, onun hind klassik raqa musiqisinin meditativ olaraq yenidən kəşf edilməsi koronavirus böhranı dövründə rezonans doğurdu. Koronavirus böhranı dövründə bir çox insanın yaşadığı tənhalıq, hindistanlı sitar əfsanəsi Ravi Şankarın tez-tez bölüşdüyü bir hissdir.  1977-ci ildə musiqiçi, “Bu qədər sevgi gördüm, amma yalnızlığım

Onları sayırdıq, öz kiçik kəndimizin səmasında. Mavi alaqaranlıq bir gecədə ulduz sayırmış kimi. Quyruqlu ulduzlar kimi uçuşurdular başımızın üstündən. Hələ arzularımız böyüməmişdi. Biz, o kiçik kəndli uşaqlar xoşbəxt ola bilmək üçün arzulara ehtiyac duymayacaq yaşlarda idik. O kiçik kəndin səmasında ilk top gülləsindən sonra biz – o kiçik kəndli uşaqlar

“Dəmir Pərdə”nin enməsindən on il sonra, Estoniyanın müasir musiqi səhnəsi gizli saxlanılan sirr kimi yavaş-yavaş üzə çıxdı: yaxın vaxtlara qədər nisbi qaranlıqda yaşayan Estoniya bəstəkarlarının çoxu, xüsusən ilk dünya şöhrətli eston bəstəkarı Arvo Pyart (Arvo Pärt) dünyanın diqqət mərkəzinə gəldi. Estoniyada sənət musiqisi ənənəsi  XX əsrdə inkişaf etmiş fenomendir. Milli

XX əsrdə mövcud olmuş totalitar rejimlərdə incəsənətin funksiyası haqda çox deyilib, çox bəhs edilib. Sakral ideya əsasında yaradılmış totalitar cəmiyyətdə istənilən incəsənət növü mütləq hakim ideologiyaya xidmət etməli idi. Burada hamımıza tanış olan “Ən vacib incəsənət növü” olan kino və ədəbiyyat, heykəltəraşlıq və memarlıq, ümumiyyətlə, təsviri incəsənət dominant rol oynayırdı.

Meyxana haqda son illər çox deyildi, çox danışıldı. Bu sənət növü haqda nə qədər tənqidi, rişxəndli, istehzalı, hətta bəziləri tərəfindən “bunun kökünü kazıma gərəkir“ kimi fikirlərə rəğmən, bu janrı sosial şəbəkələrdə gənclər tərəfindən ən çox bölüşülənlərə aid etmək olar. Görəsən, nədən belədir, niyə mahiyyətcə arxaik olan bu sənət növü ən

“Qarayev şəraitə, müxtəlif təsirlərə tabe olmayan, böyük formata malik, müstəqil inkişaf yolunu tutmuş bəstəkar idi. Bu, təsadüf olunan elə nadir hallardandır ki, təqdim olunmuş mükafat və titullar haqlı olaraq verilmişdi və Qarayevin bəstəkar kimi əhəmiyyəti ona verilən adlardan yüksək idi”. Alfred Schnittke   Böyük bəstəkar, bizim üçün çox rahatca Dahi

Balkan musiqisi daxilindəki mədəni çeşidlilik və özünəməxsus enerjisi ilə xarakterik quruluşa malikdir. Qarışıq ritm və duyğu sıxlığı ehtiva edən musiqi ənənəsi xalq oyunlarından təsirlənib. Həmçinin, bir çox Balkan ölkəsinin ənənəvi geyimi, oyunları, dilləri bir-birinə oxşardır.  Balkanlar Anadolu və Mərkəzi Avropa arasında mədəni keçid nöqtəsidir. Əsrlər boyu Osmanlı imperiyasının müstəmləkəsi altında

Əslində bu yazıda elə lap öncədən – incəsənətin özü başdan-başa paradoksdur! – söyləmək olardı. Və bu da doğru olardı, çünki yüksək incəsənəti sırf əyləncə deyil, insanın daima dünyanın dərkinin cəhdi kimi qəbul etsək, lap kiçicik araşdırmada incəsənətin, incəsənət tarixinin hansısa məntiqi varsa belə, onun da paradokslardan ibarət olduğu qənaətinə gələrdik.

21 fevral 1933-cü ildə ABŞ-ın Karolina əyalətində anadan olmuş Nina Simon (əsl adı Eunice Kathleen Waymon), qeyri-adi kompozisiyaları, istedadı və səsi ilə dünyada iz qoyan sənətkarlardan biridir. Caz, blyuz, soul haqqında danışarkən ağıla gələn ilk adlardan biri olan Nina Simon müğənni və pianoçu şəxsiyyətindən başqa irqçiliyə qarşı duruşuyla, fəallığıyla, vətəndaş

Xalq artisti, məşhur azərbaycanlı bəstəkar Fərəc Qarayev 1943-cü ildə Bakıda anadan olub. 2003-2005-ci illərdə Kazan Konservatoriyasının bəstəkarlıq kafedrasında professor kimi çalışıb. A.Krupp Fondunun təqaüdçüsü olub, 1991-ci ildə Volkwang Hochschule Essen’də Composer-in-residence kimi fəaliyyət göstərib. Əsərləri MDB, Avropa, Cənubi Amerika ölkələri, ABŞ, Yaponiyada keçirilən müxtəlif festival və konsertlərdə ifa olunub. Fərəc