Ötən yay kiçik Norveçin sahil şəhərciyində çox qəribə hadisələr baş verdi. Orada peyda olan Nagel adlı hansısa tip heç kəsin gözləmədiyi halda ağlına gələni törədərək, nagahan gəldiyi kimi, qəflətən də yoxa çıxdı. Knut Hamsun “Misteriyalar”   Mart ayının biri uzun fasilədən sonra ilk dəfə qəsəbəmizdən kənara çıxmalı oldum. Özümü uzaq

Uşaq ikən hər səhər saat 8-də məktəbə getdiyim yolda, yanından keçdiyim mağazanın taxtadan yığılmış vitrinində, gözdən itənə qədər başımı çevirib baxdığım sarı rəngdə “KamAZ” oyuncağı var idi. Nə qədər müddət keçdiyini xatırlamıram, amma məktəbi dəyişənədək nə o oyuncaq satıldı, nə mən onu ala bildim. İllərlə  vitrindən yoxa çıxmayan oyuncağın mənə

Skot Momadey – Amerikalı romançı, esseist, şair. Onun “Sübh şəfəqindən tikilən ev” əsəri 1969-cu ildə Ədəbiyyat üzrə Pulitser mükafatına layiq görülüb. Momadey 60-cı illər “Yerli Amerika İntibah” hərəkatının ən tanınmış simalarındandır. Hərəkat ağların meynstrim ədəbi mühitində hindu, yerli Amerika yazıçılarının da əsərlərinin tanınmasında mühüm rol oynayıb. Skot Momadey  – “Yağışlı

İki hissədən ibarət olan üzün bir tərəfi digərindən fərqlənir və bu fərq nə qədər çox olursa, həmin sima bir o qədər maraqlı görünür. Macəra sevən Kaff yaxınlarına bir söz demədən günlərlə qeyb olur, insan ayağı dəyməyən yerlərə gedib, müxtəlif qeydlər aparırdı. Hazırda birgə yaşadığı həyat yoldaşı ilə də məhz belə

Bu soyuq yaz gecəsində başımı qaldırıb səmaya baxıram.Zülmətdə parıldayan ulduzu düşün. Göz qamaşdırıcı parlaqlığı olan ulduz. Bax belə bir ulduz dəyir gözümə. Əvvəlcə bir,iki,üç…daha sonra neçə-neçə belə ulduz qaranlığı yırtaraq çıxır ortalığa. Baxdıqca zövq alıram. Soyuq iliklərimə qədər işləyir. Səncə bu vecimədir? Əlbətdə ki, yox. Belə bir gözəllikdən gözlərimi məhrum

Lolita həyatımın işığı, ehtiraslarımın odu alovu…  Günahlarım, ruhum. Lo-li-ta dilimin ucu dişlərimə toxunmaq üçün  aşağı damağıma doğru üç dəfə hərəkət edir. Lo-Li-Ta. Vladimir Nabokov “Lolita”   Bir dəfə dostum mənə dedi ki, Nərmin adlı qızlar gözəl olur. O vaxta qədər mən heç vaxt belə qruplaşdırma haqqında düşünməmişdim. Nərmin adlı qızların

Qəbul otağında səkkiz adam əyləşmişdi. Bu gün rəisin qəbul günü idi. On beş dəqiqədən sonra o, adamları qəbul edəcəkdi. Kabinetin qapısı açılan kimi qəbul otağında əyləşənlər özlərini yığışdırdılar, sakit oldular. Rəisin otağından cavan polis leytenantı çıxdı. Leytenant asılqandan plaşını götürüb geyindi, alnının, gicgahlarının, qulaqlarının dalının tərini açıq mavi rəngli dəsmalla

(kontent-hekayə) Vitrindən asılmış sarı qəzetlər “Qasid” köşkünü zamanın küləyindən müəyyən qədər qorumuşdu. İçəridə oturan yaşlı Qasidçi isə zaman rüzigarının amansızlığını hiss etmişdi, hər halda onun fiziki göstəriciləri bundan  xəbər verirdi. Bayraq rəngini dəyişib üç rəngə boyanandan sonra Qasidçinin  saç-saqqalı da boz-ağ rəng almışdı, həyatını həzm etməyə və yaymağa həsr etdiyi

Gəlmələr və qalanlar (romandan parça) Xəlifə, ayin otağının divarları boyu kiçik ayaqlarının iri addımlarıyla yeriyir, qavalını zəif barmaqlarının var gücü ilə vururdu. Cəld addımlarla yönünü dəyişir, qavalı əlindən qapmağa çalışan birindən qoruyurmuş kimi əks istiqamətə çəkirdi. Oğulları qapının ağzına yığışmışdı. Xəlifə atalarının yerini dar etməkdən qorxaraq qapının ağzında bir-birinə yapışıb

Gözlərini yumub yatmağa çalışdı. Amma nə qədər çalışsa da yata bilmədi. Gah o tərəfə, gah bu tərəfə çevrildi. Balışın yerini dəyişdi. Yenə yata bilmədi. Ayağa qalxıb su içmək üçün mətbəxə getmək istədi. Eyvana çıxanda yan otaqda yatan nənəsinin zarıltısını eşitdi. Otağa girib nənəsinin çarpayısına yaxınlaşdı. -Nənə -…. -Nənəcan, eşidirsən məni?