Bir kinosevər və hətta kinowoman olaraq məni yaxın zamanlara qədər düşündürən məsələlərdən biri film janrlarına münasibətdə heç cür obyektivliyimi qoruya bilməməyimdir. Bu ənənəm hələ kino üzrə təhsil aldığım zamanlardan davam edir. Xüsusilə də, romantik janrda çəkilən filmlərə qarşı önyarğılı, barmaqarası yanaşırdım, insanların hönkürüb izlədiyi filmlər mənə təsir etmirdi, bizim nəslin
ABŞ yazarı Frensis Skott Fitsceraldın “Möhtəşəm Qeytsbi” əsəri belə başlayır: “Yeniyetmə vaxtlarımdan atamın verdiyi bir öyüdü qulağımda sırğa eləmişəm: nə zaman birinə qarşı tənqidi yanaşmalı olsan, unutma, hamı sənin imkanlarınla dünyaya gəlməmişdir!” Bu roman “Caz əsri”nin ən gözəl nümunələrindən biri hesab edirlər. Ötən əsrin əvvəllərinin Amerika ədəbiyyatı xatırlananda mütləq Frensis
Erich Fromm bizlər üçün çox dəyərli miras qoyub gedib. Bu onun “The Art of Loving”(“Sevmək sənəti”) kitabıdır. Qəlbi sevgi ilə dolduran bu əsər o qədər incə və müdrik kitabdır ki, oxuyanın zehnini yeniliklərlə doldurur. Dolmuş sahələr sevgi impulslarını beyin və ürək arasında yüksək keyfiyyətli rabitə şəraitində, sürətli nəqliyyat vasitələri kimi
Bizi istəyirlər bizdən Bizim olmayan özümüzü Özümüz olmayan bizi –Fəridə – Hər şey qaydasındadı? – Özün kimi ol! – Normal ol! – Hər şey qaydasındadı? – Səninlə normal danışmaq mümkün deyil! – Hər şey qaydasındadı? – Özün kimi ol! – Normal ol! – Özün kimi ol! – Hər
Paul Thomas Andersona 2017-ci ildə çəkdiyi “Phantom Thread”(“Xəyali xətt”) filminə görə böyük təşəkkür düşür. Senarisi də cənab Andersonun olduğu bu incə film mənə çox xoş hisslər yaşatdı. Elə bil teatr tamaşası izlədikdən sonra aktyorların oyunundan aldığım canlı emosiyalar hələ də ruhumun ciblərinə hopmuş haldadır. “Xəyali xətt” məftunedici əsərdir. O, insanı
“Ace in the Hole”(Biləyin yuxarısındakı tuz) filmi insanın ən əsas instinktinlərindən biri olan hökmranlıq instinkti barədədir. Bizi üç vacib instinkt idarə edir: seksuallıq, özünüqoruma və hökmranlıq. Bunlardan yararlanaraq, insanların iradəsini özümüzə tabe etdirib, onları manipulyasiya edə bilərik. Həmçinin bu instinktlərdən dürüst şəkildə faydalanıb, yüksək hədəflərə doğru gedən yolda stimul ilə
Lent.az saytında şəhid Fikrət Bəşirovun şəklini tutan əsgərin fotosu var. Əsgərin duruşu, üz-gözünəki qeyri-müəyyənlik, cavabsız suallar – təsvirin ötürdüyü vizual informasiyanın təsiri mətnlə verilən dramatik xəbərlərdən çox daha dramatikdir. Vizual informasiyanın təsiri deyəndə təkcə onun emosional qatını, çeşidli bədii yozumlara yol açmaq imkanlarını nəzərdə tutmuram. Eyni zamanda bu fotonun real
Soruşanda ki, “ən sevdiyin kitab hansıdır”, cavabım – Andre Moruanın “Yad qadına məktublar” əsəri – olur. Dəfələrlə oxuduğum bu xariqüladə ədəbiyyat nümunəsi mənə çoxsaylı bilgilər verməklə yanaşı, həm də gözəl emosiyalar bəxş edib. Klassik əsərin orjinal adı – “Lettres à l’inconnue”-dır. Fransız müəllif André Moruanın əsl adı da Emil Herzog
Rejissor David Cronenberg, çəkdiyi “A Dangerous Method”(“Təhlükəli metod”) tarixi bədii filmi ilə kino tarixində silinməz iz qoydu. Premyerası 2011-ci ildə gerçəkləşən filmin istehsalında Böyük Britaniya, Almaniya, Kanada, İsveçrə və ABŞ kimi ölkələrin birgə rolu var. Süjet əsas etibarı ilə psixoanalizin dühaları olan Ziqmund Freyd, Karl Qustav Yunq və əvvəl pasiyent
“Yadda saxlayın, dostlar. Nə pis ot vardır, nə də pis insan. Yalnız pis sahiblər vardır.” Viktor Hüqo Bu məqalə “Les Misérables” yəni “Səfillər” romanından yox, “Səfillər” filmindən bəhs edir. Bir şey var ki, oxuduğunuz yazı ədəbiyyat şedevri hesab olunan Viktor Hüqonun “Səfillər”inin senarisi əsasında lentə alınan film haqda da deyil.