Sırf xala- xətri qalmasın deyə, təbiətin əzəli və əbədi nizamının pozulmaması üçün özünə fəsil adı qoyub yazla payızın arasına sivişmiş, adı qış olsa da, qışa yerli – dibli bənzəməyən  bu naqolay günlərin birində  baharın ilıq nəfəsini duya – duya rayon polis mərkəzinin önündən keçirəm. Hava ilıq olmasına ilıqdır, di gəl

Gözəl xanımlara ithaf edirəm. Bəşər övladı saysız-hesabsız ixtiralar, kəşflər edərək dünyamıza pis-yaxşı bir istiqamət verə bilib. Bu kəşfləri, ixtiraları yararlı, ya da yararsız deyə qruplaşdıra bilərik. Məsələn, Quttenberqin mətbəəsini şübhəsiz, bəşəriyyət üçün uğurlu sayıb, könül rahatlığı ilə yararlı kəşflər siyahısına yaza bilərik. Eləcə də, sonralar “Yeni Dünya” adlanacaq Amerikanın huşsuz

Lolita həyatımın işığı, ehtiraslarımın odu alovu…  Günahlarım, ruhum. Lo-li-ta dilimin ucu dişlərimə toxunmaq üçün  aşağı damağıma doğru üç dəfə hərəkət edir. Lo-Li-Ta. Vladimir Nabokov “Lolita”   Bir dəfə dostum mənə dedi ki, Nərmin adlı qızlar gözəl olur. O vaxta qədər mən heç vaxt belə qruplaşdırma haqqında düşünməmişdim. Nərmin adlı qızların

 Nədəndir bilmirəm, amma bir “incəsənət aşiqi” kimi mərkəzində qadın fiquru dayanan əsərlər hər zaman  diqqətimi cəlb edir. Bəlkə də şüuuraltına hopan feministlik duyğusunun basqısından qaynaqlanır.  Frida Kahlo, Kleopatra, Diana…Siyahını  genişləndirmək olar, amma, Diananın bu obrazlar içərisində fərqli və özəl bir yeri var deyə bilərəm. Onun müsahibələri, haqqında çəkilən sənədli filmlər

Qəbul otağında səkkiz adam əyləşmişdi. Bu gün rəisin qəbul günü idi. On beş dəqiqədən sonra o, adamları qəbul edəcəkdi. Kabinetin qapısı açılan kimi qəbul otağında əyləşənlər özlərini yığışdırdılar, sakit oldular. Rəisin otağından cavan polis leytenantı çıxdı. Leytenant asılqandan plaşını götürüb geyindi, alnının, gicgahlarının, qulaqlarının dalının tərini açıq mavi rəngli dəsmalla

Gözlərini yumub yatmağa çalışdı. Amma nə qədər çalışsa da yata bilmədi. Gah o tərəfə, gah bu tərəfə çevrildi. Balışın yerini dəyişdi. Yenə yata bilmədi. Ayağa qalxıb su içmək üçün mətbəxə getmək istədi. Eyvana çıxanda yan otaqda yatan nənəsinin zarıltısını eşitdi. Otağa girib nənəsinin çarpayısına yaxınlaşdı. -Nənə -…. -Nənəcan, eşidirsən məni?

Yabanı armud ağacı yoxsa çaqqal armudu? Kann film festivalından mükafatsız dönsə də, 10 dəqiqədən çox ayaq üstə alqışlanan “Ahlat ağacı” filmi formaca rejissorun “Mayıs sıkıntısı” filminə bənzəyir. Lakin mahiyyətcə həmin filmdən çox fərqli və daha geniş döngələri olan peripetiyalardan ibarətdir. Əvvəlcə deyim ki, ahlat ağacının tərcüməsi bizim türkcəylə “yabanı armud

Atam ikiqat olmuş halda anamın üzünə baxıb soruşdu: “Hansı otağa aparaq?” Mətbəxin qarşısında dayanan anam şəhadət barmağı ilə evin ən dalda uşaq otağını göstərib dedi: “Ora!” İlahi, ora sözü elə bil yekə bir daş olub başıma düşdü. Bu qadın özünəməxsus istedadı ilə həmişə arzularımın önünə keçməyi bacarırdı. Axı mən neçə

“Enni Holl” (Vudi Allen) Allen: – Siz xoşbəxt cütlük kimi görünürsüz. Bu belədir? Qadın: – Hə. Allen: – Buna necə nail olduz? Qadın: – Mən bəsitəm, boşam, heç bir fikrim yoxdur. Deməyə sözüm də yoxdur.  Kişi: – Mən də tamamilə onun kimiyəm.  Allen: –  Maraqlıdır. Və siz ümumi dil tapa

Fotoqraf Raisa Mixaylova bu layihəsi ilə Moskvada memarlıq abidələrinin dağıdılmasına diqqəti cəlb edir. Qədim binaların divarlarında dağıntıların izləri yaralar və sıyrıqlar kimi görünür. “Co-Existence” layihəsi izləyicilərə tarixi-memarlıq irsinin qorunmasının vacibliyini çatdırmağa çalışır.   Mənbə: Colta