Lev Dodin səhv etmir. Yox, mən onun səhv etməyini arzulamıram, onun səhv edəcəyinin həsrətində də deyiləm. Sadəcə, təəccübümü də gizlətmək istəmirəm, çünki hansı mövzunu əsarətinə salırsa, aktuallıq onun istedadı ilə sazişə gedir, hər dəfə heyrət və maraq doğuran uğurlu nəticə özünü çox gözlətmir. Bir zamanlar G.Tovstonoqovun, A.Efrosun, Y.Lyubimovun, V.Pluçekin, O.Yefremovun

1911-ci ildə əsası qoyulan və dövrünün ən önəmli fiqurlarını ətrafında cəmləyən “Sergey Dyagilevin Rus Baleti” truppası nəinki Rusiya, eləcə də, dünya xoreoqrafiya sənətinin inkişafında əsaslı rol oynamışdı. Sergey Pavloviç Dyagilev yaratdığı kompaniyaya Mixail Fokin, Vatslav Nijinski, Serj Lifar, Cocr Balançin, Leonid Myasin, Leon Bakst, Aleksandr Benua, Anri Matiss, Koko Şanel,

Çağdaş dövrün səhnə mədəniyyəti ərazisində istər mütəxəssislərin, istərsə də teatral tamaşaçıların diqqətini yayınmağa qoymayan, bəzi məqamlarda qeyri-adi estetik düsturlarla çoxlarını çaş-baş salan teatr liderlərindən birinin  yaradıcılığına nəzər yetirmək (çünki təfsilat daha geniş yazı tələb edir) fikrindən yaxa qurtarmaq mümkün olmadı.   Ötən əsrin 50-ci illərində tabuları dağıtmaq məqsədilə Brodveydəki tamaşasında səhnəyə

Münhen bədii teatrı Almaniyada memar və rəssam qruplarının təşəbbüsü ilə yaradılmışdır. Teatr 1907-ci ildə açılmış və yalnız bir mövsüm fəaliyyət göstərmişdir. Lakin onun teatr tarixində böyük rolu olmuşdur. Müasir teatra qarşı çıxış edən Münhen Bədii Teatrının rəhbərləri öz teatrlarını adi teatr binasına, ənənəvi səhnə qutusuna sığdırmaq istəmirdilər. Buna görə də

Artıq, ən azı iki insan ömrü bəs edər ki, ciddi Avropa teatrı eksperiment dövrünü yaşayır. Müxtəlif eksperimentlər birmənalı olaraq hələ də lazımi nəticə verməyib və bu dövrü heç bir halda bitmiş hesab etmək olmaz. Mənə görə, eksperimentlər iki xətt üzrə aparılır və bəzi məqamlarda xətlər kəsişsə də, onlara ayrı ayrılıqda

Qərb teatrının müasir fakturası Avropa və Asiyanın ritual-oyun-tamaşa-performans ənənələrinin qəribə, qəfil və təəccüblü bir simbiozunusərgiləyir. Artıq XX əsrin II yarısından etibarən Avropa teatrının çoxmillətli, beynənlmiləl məkanında Şərq və Qərb teatr poetikaları iç-içə hopmuş bir şəkildə mövcuddur. Bütün XX yüzil boyu Şərq teatr estetikası hətta dünya kino sənətinin inkişafına ifadə üslubiyyəti,

Artlogos yapon rejissor Tadasi Sudzukinin Rusiyanın “Mədəniyyət” qəzetinə verdiyi müsahibəsini təqdim edir: Qısa arayış:  İşləri dünya teatrına çox böyük təsir edən Tadaşi Sudzuki , dünyaca məşhur rejissor, pedaqoq, filosof və teatr nəzəriyyəçisi, SCOT-un qurucusu və rəhbəri, Yaponiyada birinci Beynəlxalq Teatr Festivalının təşkilatçısı (Toqa festivalı) və yeni aktyor sənəti metodunun yaradıcısıdır.

Ervin Piskatorun siyasi teatrı   Birinci Cahan Savaşının sonlarında bəzi alman şəhərlərində özlərini dadaist adlandıran və açıq şəkildə ekspressionizmə qarşı çıxan sənətkarlar qrupu yarandı. Ancaq dadaistlərin nümayişkaranə, ünvansız və adətən, qalmaqallı etirazları tezliklə özünü tükətdi və bu qruplar dağıldı. Dadaizmin bəzi tərəfdarları öz çıxışlarına sosial istiqamət və siyasi dəqiqlik qataraq,

Özünü Antonen Artonun şagirdi sayan və “total teatr”ın tərəfdarı olan, zəngin aktyorluq və rejissorluq təcrübəsinə malik Barronun (1910-1994) teatr, bu sənətin təbiəti, funksiyası, aktyorluq sənəti və s. haqqında müşahidə və mülahizələrindən ibarət kitabının anlatdığı mətləbləri ana dilimizdə əxz etmək imkanı qarşınızdadır. Daxilimizdə teatr necə yaranır Teatr insan qədər qədimdir. O,

Beynəlxalq Teatr Olimpiadasının sədri, “Attis” teatrının yaradıcısı və rəhbəri, məşhur yunan teatr rejissoru Teodoros Terzopulosun Rusiyanın “Vedomosti” qəzetinə verdiyi müsahibə: Teodoros Terzopulos bu gün yunan faciələri üzrə əsas mütəxəssisdir. Adama elə gəlir ki, o yunan teatrı haqqında hər şeyi bilir. Beynəlxalq Teatr Olimpiadasının yaranmasında yaxından iştirak edən, həmin komitənin prezidenti