P Ə R D Ə S İ Z (Fasiləsiz oyun üçün səkkiz  səhnədə qadın dramı) İştirakçılar: QADIN QIZ I SEVGİLİ II SEVGİLİ                                                 I SƏHNƏ   İki nəfərlik

Həyat oxunmamış kitabdır. O, insana nə bəxş edəcək, hansı taleyi yaşadacaq bilinmir. Həyatımızın ağ və qara rənglərdən, günümüzün işıqlı səhərdən və qaranlıq gecədən, ömrümüzün toydan və yasdan, iqlimimizin isti və soyuqdan ibarət olduğunu qəbul etmişik. Bəxtiyar Vahabzadə demiş, “həyat iki rəngdir, təkcə ağ deyil. Birini götürmək qəbahətindir”. Zidiyyətli, mürəkkəb reallıqda

Doğma Ləkiyə Haçansa  doğulub boya-başa çatdığım kənddən nələrsə yazmaq – oranın  insan portretləri , gəzməli- görməli, mənim üçün  ekzotik sayılacaq yerləri haqda mifik rəvayətlərdən bəhs edən hekayələr yaratmaq  marağında olsam da,  bu işlə ciddi məşğul olmamışam. Təbii ki, bura uşaq vaxtı,  ikixətli on iki səhifəlik dəftərə yazdığım-  balıq tutmaq üçün

Konstantinos Kavafis. Divarlar. Düşünmədən, çəkinmədən, utanmadan Uca, qalın divarları ətrafıma hördülər. Çarəsizlik içində mən oturmuşam, İndi yalnız tək bircə şey məşğul edir fikrimi – daha nələr edəcəkdim bayırda mən! Necə oldu, divarları hörən zaman duymadım, eşitmədim bənnaların səsini heç! Yavaş-yavaş onlar məni ayırdılar dünyadan.   Giyom Apolliner. Otel. Qəfəs ölçüsündə

Yunan mifologiyasında Sizifin əbədi cəzası barədə məlumatım var. Daşı dağın başına qaldırır, zirvəyə çatanda daş aşağı yumbalanır. Yenidən yuxarı qaldırmalı olur. Yenidən zirvədə eyni şey təkrarlanır. Daimi narahatlıqla bağlı da nəsə cəza olmalıdır. Bəlkə də yanlış bilirəm. Yoxdursa o cəzanı Olimp tanrıları bizim müxalif sektora verib. Ağlım kəsəndən müxalifəti narahat

19.11.2020 tarixində Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqında keçirilən müzakirənin əsas mövzusu ədəbiyyat kino əlaqələri idi. Sovet kinosunda uğurla işləyən bu əlaqələr indi niyə qırılıb?  Müzakirədə yazar Şərif Ağayar, kinoşünaslar Sevda Sultanova, Aygün Aslanlı, sənətşünas Emin Əliyev, rejissorlar Tahir Tahiroviç, Əli İsa Cabbarov, Mübariz Nağıyev, Amil Amal iştirak edib.

Artlogos dramaturq, yazıçı Əli Əmirli ilə müsahibəni təqdim edir.   -Əli müəllim, gəlin, ilk olaraq karantin günlərinizdən danışaq. Sizin üçün proses necə keçdi? – Qəhrəmanlarımdan birinin sözüdür,  “reallıqla barışmaya bilərsən, amma onunla hesablaşmağa məcbursan”.  Pandemiya deyilən aylarda, nə qədər çətin olsa da,  mən bu yaşam düsturuna əməl etməyə çalışdım. Bu

“Hasta la Vista” filmi məhdudiyyətsiz seks barədədir. Yox, film özündə erotik, pornoqrafik elementləri daşımır. “Hasta la Vista” 3 gənc əlilliyi olan oğlanın bəkarətdən xilas olmaq üçün etdikləri səfər barədədir. Bəli “Hasta la Vista” ifadəsi ispan dilindən tərcümədə “xudahafiz” sayılsa da, dublyaj olunan ölkələrdə filmin adını “Olduğun kimi gəl” kimi tərcümə

Bu yaxınlarda “kütbeyin” adlandırdığınız türk xalqına artıq inamınızın olmadığını dediniz. Nə üçün? Onsuz da inamım yox idi! Türk xalqı haqqında deyilənlər həmişə səhv olub. Ən böyük səhvi isə Mustafa Kamal Atatürk bilərəkdən etmişdir. “Türk xalqı ağıllıdır, çalışqandır” demişdir. Bunlar o zamanlar vacib idi. Türk xalqı əzilib, tükənmişdi. Görünür xalqa ruh

Corc Sonders Random Hausa verdiyi müsahibədə “Linkoln bardoda” romanının ideyası barədə danışarkən deyir: “Vaşinqton DC-də idik, maşınla Oak Hill qəbiristanlığının yanından keçirdik. Bir dostum vətəndaş müharibəsi dövründə Linkolnun kiçik oğlunun burda dəfn edildiyini dedi. O dövrün qəzetləri yazırmış ki, Linkoln dəfələrlə məzara girərək oğlunu qucaqlayıb. Bunu eşidəndə zehnimdə bir xəyal