Yunan mifologiyasında Sizifin əbədi cəzası barədə məlumatım var. Daşı dağın başına qaldırır, zirvəyə çatanda daş aşağı yumbalanır. Yenidən yuxarı qaldırmalı olur. Yenidən zirvədə eyni şey təkrarlanır. Daimi narahatlıqla bağlı da nəsə cəza olmalıdır. Bəlkə də yanlış bilirəm. Yoxdursa o cəzanı Olimp tanrıları bizim müxalif sektora verib. Ağlım kəsəndən müxalifəti narahat

19.11.2020 tarixində Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqında keçirilən müzakirənin əsas mövzusu ədəbiyyat kino əlaqələri idi. Sovet kinosunda uğurla işləyən bu əlaqələr indi niyə qırılıb?  Müzakirədə yazar Şərif Ağayar, kinoşünaslar Sevda Sultanova, Aygün Aslanlı, sənətşünas Emin Əliyev, rejissorlar Tahir Tahiroviç, Əli İsa Cabbarov, Mübariz Nağıyev, Amil Amal iştirak edib.

Artlogos dramaturq, yazıçı Əli Əmirli ilə müsahibəni təqdim edir.   -Əli müəllim, gəlin, ilk olaraq karantin günlərinizdən danışaq. Sizin üçün proses necə keçdi? – Qəhrəmanlarımdan birinin sözüdür,  “reallıqla barışmaya bilərsən, amma onunla hesablaşmağa məcbursan”.  Pandemiya deyilən aylarda, nə qədər çətin olsa da,  mən bu yaşam düsturuna əməl etməyə çalışdım. Bu

“Hasta la Vista” filmi məhdudiyyətsiz seks barədədir. Yox, film özündə erotik, pornoqrafik elementləri daşımır. “Hasta la Vista” 3 gənc əlilliyi olan oğlanın bəkarətdən xilas olmaq üçün etdikləri səfər barədədir. Bəli “Hasta la Vista” ifadəsi ispan dilindən tərcümədə “xudahafiz” sayılsa da, dublyaj olunan ölkələrdə filmin adını “Olduğun kimi gəl” kimi tərcümə

Bu yaxınlarda “kütbeyin” adlandırdığınız türk xalqına artıq inamınızın olmadığını dediniz. Nə üçün? Onsuz da inamım yox idi! Türk xalqı haqqında deyilənlər həmişə səhv olub. Ən böyük səhvi isə Mustafa Kamal Atatürk bilərəkdən etmişdir. “Türk xalqı ağıllıdır, çalışqandır” demişdir. Bunlar o zamanlar vacib idi. Türk xalqı əzilib, tükənmişdi. Görünür xalqa ruh

Corc Sonders Random Hausa verdiyi müsahibədə “Linkoln bardoda” romanının ideyası barədə danışarkən deyir: “Vaşinqton DC-də idik, maşınla Oak Hill qəbiristanlığının yanından keçirdik. Bir dostum vətəndaş müharibəsi dövründə Linkolnun kiçik oğlunun burda dəfn edildiyini dedi. O dövrün qəzetləri yazırmış ki, Linkoln dəfələrlə məzara girərək oğlunu qucaqlayıb. Bunu eşidəndə zehnimdə bir xəyal

İngiltərədə çap olunan ədəbiyyat jurnalı “The Bookseller”in ənənəvi bir mükafatı var. Jurnal 1978-ci ildən bəri hər il ən qəribə adı olan kitablara mükafat verir. Jurnalın redaktorlarından Bryus Robertson 1978-ci ildə Frankfurt Kitab Sərgisini gəzərkən xoşuna gələn nəsə tapmamasından çox sıxılır və hər il qatılmağa məcbur olduğu bu kitab sərgilərini əyləncəli

Dünyanın məşhur teatr xadimlərindən biri, Bertolt Brextdən (Bertolt Brecht) sonra siyasi teatrın ən tanınmış nümayəndəsi, teatr sahəsində islahatlar etmiş şəxs – Auqusto Boal (Augusto Boal). Düşüncələri dünya teatr mühitində maraqla qarşılanan, eksperimental teatrın qollarından birinə çevrilən “Əzilənlərin teatrı”nın (Theatre of the Oppressed) yaradıcısı Boal 1931-ci ildə Brazilyada, Rio-de-Janeyro şəhərində doğulub. 

“Rostov evin tinində xeyli dayanıb qonaqlıq edənlərə uzaqdan baxdı. Ona iztirab verən bir sıra məsələlər ətrafında düşünür və düşündüklərini başa çatdıra bilmirdi. Onun qəlbində qorxunc şübhələr oyanırdı. Gah Denisov, Denisovun mütiliyi, üzündəki dəyişmiş ifadə, gah da bütün xəstəxana, xəstəxanadakı əli-ayağı kəsilmiş adamlar, çirk və xəstəliklər onun xəyalında canlanırdı. Bu zaman

Dünyanın çoxsaylı teatr mütəxəssisləri XXI əsrin postdramatik teatr dövrü olduğu qənaətlərini getdikcə daha ucadan səsləndirirlər. Bu qənaətlərin elmi-nəzəri və təcrübi arqumentasiyası daha çox Avropa milli-mədəni identifikasiyasının problemləri ilə şərtlənir. Bu zaman dünyamızın bütün “cəbhə boyu” istər siyasi-iqtisadi, istər coğrafi-ekoloji, istər sosial-mədəni, istərsə də ideoloji-ictimai dəyişikliklərə məruz qaldığı faktı önə çəkilir.