Gözlərini yumub yatmağa çalışdı. Amma nə qədər çalışsa da yata bilmədi. Gah o tərəfə, gah bu tərəfə çevrildi. Balışın yerini dəyişdi. Yenə yata bilmədi. Ayağa qalxıb su içmək üçün mətbəxə getmək istədi. Eyvana çıxanda yan otaqda yatan nənəsinin zarıltısını eşitdi. Otağa girib nənəsinin çarpayısına yaxınlaşdı. -Nənə -…. -Nənəcan, eşidirsən məni?

Cəmiyyətdə dəlilərə, əqli qüsuru olan şəxslərə qarşı əzilmişlik sindromu daşıyan insanlar tərəfindən həmişə amansız münasibət olub. Bu sindromun daşıyıcıları nə zamansa təhqir olunan, alçaldılıb əzilən, xaraktercə zəif adamlar olurlar. Onlar ağıldankəm insanları ələ salmaqla özlərinə qarşı baş verən təhqirlərin əvəzini çıxaraq müəyyən dərəcədə rahatlıq və təskinlik tapırlar. Alçalmışlardan fərqli olaraq

Çilik-çilik şeirlər Örpəyini aç, küləyə ver saçını xərçəngdən qabaq. * Elə qaralara bürünmüşəm ki, sanki qoca ərimi zəhərləmişəm, gizlətməyə çalışıram. Əclaf… katibəsinə qoyubmuş varidatını. * İnsanlar yanır, həm də diri-diri, içəridən yanır bu ölkədə. Yanınızdan ötüb keçən adamlara diqqətlə baxın, qulaqlarından, burun deşiklərindən tüstü çıxdığını görəcəksiniz.   Yay meyvələri Bəstəboylu,

İspan rəssamı, qravüraçı Fransisko Qoyya (1746 -1828)  romantizm dövrünün ustalarından biridir.   Onun rəsmlərindəki alleqorik və arxetipik obrazlar ispan xalqın şüurunun dərin qatlarına söykənir, nağıl və əfsanələrin elementlərini özündə ehtiva edir.    1780-ci illərdə Qoyya həssas rəng qammaları ilə işləmiş portretlər müəllifi kimi tanınır, onun fiqurları və predmetlərı sanki incə dumanda  (“Hersoq

Noyabr axşamı Anton Çexovu oxuyub Çaşıram – heyrətdən dilim tutulur. (Asahi Suehiko) Anton Pavloviç Çexova həsr olunmuş bu məşhur haykunu çoxlarınız eşitmisiniz. Üç misradan ibarət bu şeir Asahi Suehikonun “Mənim Çexovum” adlı kitabında yer alıb. Bəs, müəllifi Çexov yaradıcılığında bu dərəcədə heyrətləndirən nə idi? Yəqin ki, yapon olmayan bir adamın

Gəzintidə Vəhşi qazların tünd sıraları səmanı  yarır. Ağaclarda tərk edilmiş yuvalar görünür. Sanki dağlar ağırlaşıb. Bulaqlıqdan yəşəm fleyta tapmışam, yayda itirdiyini. O zaman hündür otlar arasında tapa bilmədik onu. Ot artıq solub, qürub günəşi isə fleytanı çalmaqdadır. Sevgimizi düşündüm, qərarsızlığımız onu nə çox gizli saxladı. Rəfiqəm Şəhərin Qərb darvazalarında yaz