Mötəbər festivallardan birində dünya kinosunun əhəmiyyətli simalarından biri Federiko Fellininin filmlərinin retrospektivi keçirilib. Və zalın yarıdan çoxu boş qalıb. Təxmin edirəm ki, əgər Harri Potter seriyasından bir film və ya kütləvi mədəniyyətin dahisi Stiven Spilberqin macəra filmi nümayiş olunsaydı, zalda adam əlindən tərpənmək olmazdı. Sənət və kütləviliyin qarşıdurması ara-sıra bizim

Corc Oruellin (Orwell) “Animal Farm” (“Heyvan Ferması”) kitabı haqqında çoxdan bilirdim, amma heç zaman oxumaq istəmirdim. Qarşıma çıxdı deyə, vərəqləməyə başladım. Həvəsim çatmadı, bağladım. Bədii təsvirləri sevmirəm. Əsərdə təsvir olunan problemlərin fəlsəfi, siyasi və tarixi ədəbiyyatda izahına üstünlük verirəm. Məni yanlış anlamayın. Kimsəni bu kitabı oxumaqdan yayındırmaq istəmirəm. Sadəcə bir

Məşhur fransız müğənnisi Edit Piafın həyatından bəhs edən “Balaca sərçə” adlı filmdə (rejissor Olivye Daan, Fransa). rejissor, operator işi, kino dili baxımından maraqlı heç nə yoxdur. Maraqlı olan yalnız Edit Piafın həyatıdı. Onun itkilərlə dolu həyatında yeganə işıq səsi, istedadı olub. Ona görə də hətta ağrıdan ayaq üstə dayana bilmədiyi

Sonsuzluq haqqında düşünmək. Bunu düşünmək belə qorxuludur. Düşün ki, heç nə bitmir, tükənmir, ölürsən amma hələ də davam edir. Sonsuz xoşbəxtlik, sonsuz bədbəxtlik qədər qorxuludur. Amma insanlar da var ki, sonsuzluq onlara yaşam stimulu verir, onları həyata bağlayır. Belə adamlar həmişə elə bilirlər ki, ölməyəcəklər, həyat davam edəcək. Çox zaman

(22:46) Hamı kimi hərdən mənə də elə gəlir ki, cibimdə pulqabım vibrasiya verir. Yəqin ki, cibdə telefon saxlamağın zibilləridir. Fikirli halda harasa baxırsan və birdən cibin titrəyir. Sonra əl atırsan cibinə və sən demə heç nə baş vermirmiş, sadəcə sənə belə gəlir. (22:48) İşdən yenə gec çıxmışam. Metroda dayanıb qatar

Bu hekayə gecikən sərnişinlərə heç zaman qapı açmayan avtobus sürücüsü haqqındadır. Bu sürücü heç kimə qapı açmırdı: avtobusun yanıyla qaçaraq ona yalvarıcı nəzərlərlə baxan çarəsiz məktəblilərə, sanki zamanında avtobusa çataraq, bütün günah sürücüdəymiş kimi qapını yumruqlayan əsəbi tiplərə, hətta əllərindəki dolu torbalarını sallayaraq, əl edib onu dayandırmağa çalışan yaşlı və

Rus ədəbiyyatı böyükdür, bunu hər kəs anlayır. Rus ədəbiyyatının bizim ədəbiyyata, özəlliklə ədəbiyyata münasibətimizə təsiri danılmazdır. Amma burada önəmli məqam var. Onun haqqında heç danışılmır, ona görə də çox şey hazır həqiqət (şablon) kimi qəbul olunur. Ədəbiyyata tekst kimi baxsaq, daha doğrusu ədəbiyyatın çeşidli tesktlər arasında (kontekstdə) yerini görməyə çalışsaq,