“Till Human Voices Wake Us”(“İnsan səsləri bizi oyadana qədər”) filmi sehrli, sakit, bir az da tapmacalı təsirə malikdir. Avstraliyalı rejissor Michael Petronin 2020-ci ildə çəkdiyi “Messiah” serialı barədə internetdə bəzi məqalələr oxuya-oxuya gəlib onun filmoqrafiyasına baxanda “İnsan səsləri bizi oyadana qədər” bədii filminə də rast gəldim. Casus-triller janrında olan “Messiah”

Rejissor Hilal Baydarovun “Səpələnmiş Ölümlər Arasında” filmi 77-ci Venesiya Film Festivalının əsas müsabiqəsin qatıldı. Onun Venesiya Film Festivalı üçün verdiyi müsahibəni təqdim edirik.   – Davud qaçır, eyni zamanda nəsə axtarır. Bu, qeyri-adi yol səyahətidir. Filmin ideyası hardan ağlınıza gəldi?   – “Portretlər” adlanan uzun müddətli bir layihəm var, yaxşı

Kinorejissor Neil Burger 2011-ci ildə çəkdiyi “Limitless”(“Hüdudsuz”) filmi ilə adını dünya kino inciləri yaradan müəlliflər siyahısına qızıl hərflərlə yazmışdır. Kommersiya məhsulu olsa da “Hüdudsuz” bədii filmi olduqca öyrədici və hiperzövqverici sənət əsəridir. Çəkinmədən bu filmə “sənət əsəri” demək cəsarətini onu dəfələrlə izləməklə almışam. Buna görə rejissor Neil Burgerə ürəkdolusu təşəkkür

1989-cu ildə Harold Pinterin “Dağ dili” və “Ad günü”  pyesləri Nyu-Yorkda ilk dəfə səhnəyə qoyulur. Tənqidçi Frank Riç Nyu-York Times qəzetində pyeslərin hər ikisinin eyni “qrotesk final”la bitdiyini və bu finalda müdafiəsiz insanın “naməlum bir quruma xidmət edən səliqəli geyinmiş quldurlar tərəfindən uçuruma itələndiyini” yazmışdı.  Frank Riç belə davam edirdi:

Rolf Dobellinin “Xətasız düşünmə sənəti” kitabında dəfələrlə tələyə düşdüyümüz “ən məkrli düşüncə səhvləri” diqqətlə araşdırılır. Və bizə çox qəribə görünən bəzi suallara cavablar verilir. Məsələn… Niyə öz biliklərimizi sistematik olaraq gözümüzdə böyüdür və digər insanların daha axmaq olduğunu düşünürük? Niyə bir şeyin məhz milyonlarla insan doğru bilir deyə daha doğru

Kometa əfsanəsi  “Hardan peyda oldu bu insanlar”, ilahi?! Hər yanı, hər yeri işğal etdilər. Hər tərəf canilərlə dolub-daşdı. Bəs kimdir bu cinayətkarlar? Bunu bilmək üçün qədim mayyalıların məskəninə baş çəkməliyik. Yerinizi rahatlayın, xanımlar və cənablar. Yolumuz uzundur. Gedirik Meksikaya. Ordan da cənnətə. Karlos Fuentesin “Adəm cənnətdə” romanı “meksikomediyadır”. Hadisələrin bir

İki nəfərin fotosu məni dəhşətli dərəcədə məyus edir, bədbinləşdirir. Qəribədir ki, bu adamların ikisi də vaxtsız vəfat ediblər, ikisi də yəhudidir (təbii ki, bunun xüsusi əhəmiyyəti yoxdur) və ikisi də Xolokost qurbanlarıdır – biri birbaşa, o biri dolayı yolla. Anna Frankı və Frans Kafkanı deyirəm. Onların gözündəki kədər məni həmişə