Maşının bənövşəyi işıqları yandı. İşıq və mühərrikdən gələn səs mənə doğru axmağa başladı, qaranlıqda uçuşan böcəklər kimi yanımdan ötüb keçdilər. Önümdən keçərkən səsin surəti ilə başımı döndərib arxalarınca baxdım. Qaranlığa elə qarışırdılar ki, işıqla arasında sərhəd yaranmırdı. Sanki qaranlığın ayrılmaz hissələri idilər. Qaranlığın bəzi hissəsi işıq, işığın bəzi hissələri qaranlıq

“Qadınla yol get, balıq tut, biznes qur, restoranda yemək ye, gəzintiyə çıx, domino oyna amma heç vaxt qadını sevmə. Qadın seviləndə qudurur. Daha bezmişəm! Özümə qoyun ətindən bir qadın düzəldib onunla evlənəcəm…”  Seymur Baycan 18,6   Tələbə olarkən tanıdığım bir qiz məni bir anda o qədər dəyişdi ki, çevrilib indiki

Ötən əsrin 20-ci illərin sonu səsin kinoya gəlişindən istifadə edən bir çox rejissorlar myuzikl, melodram və teatr tamaşalarına doğru istiqamətləndilər. Ancaq onların bu fəaliyyətləri uzun müddət davam etmədi. 1929-cu ildən başlayan və otuzuncu illərə qədər bütün dünyaya, eləcə də Fransa iqtisadiyyatına güclü təsir göstərən böyük iqtisadi böhranın, ictimai siyasi qarışıqlığın

Məlum, kinoda hansısa bir təsnifatlandırma yalnız coğrafi anlam daşımır. Söhbət hansısa mədəni ənənələrin, dünyaya baxış sisteminin, dini–sosial genezisin fərqindən gedir. Tutalım, qədim risalələrdə kanonlaşdırılan hind rəqqaslıq sənəti hind kinematoqrafiyasına qədər yol gəlib. Və ya biz Qərb kinematoqrafiyası deyəndə bunun, son dərəcə ümumi bir təsnifatlandırma olduğunun fərqindəyik, amma yenə də söhbətin

19.11.2020 tarixində Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqında keçirilən müzakirənin əsas mövzusu ədəbiyyat kino əlaqələri idi. Sovet kinosunda uğurla işləyən bu əlaqələr indi niyə qırılıb?  Müzakirədə yazar Şərif Ağayar, kinoşünaslar Sevda Sultanova, Aygün Aslanlı, sənətşünas Emin Əliyev, rejissorlar Tahir Tahiroviç, Əli İsa Cabbarov, Mübariz Nağıyev, Amil Amal iştirak edib.

İnsan bədəni kino üçün ilk növbədə fəlsəfi fenomendir, materiyanın və məzmunun qovuşduğu toplu, məcmudur. İnsan bədəni, çılpaq insan bədəni ən əvvəl metafizik anlam ötürür – o, estetik gözəllik təcəssümü, bununla belə, potensial ölü hüceyrələr yığını, həmçinin, erotik-seksual arzular obyekti, ağrı hissi etdirmək üçün alət, zorakılıq üçün dəyişməz material olanda belə

Kinematoqrafiya sənəti yalnız texniki faktor, dekorasiya, xüsusi effektlər, təbliğat mexanizmi, parlaq personajlar, bir əhvalatın maraqlı nəqli demək deyil. Kinonun yaranmasında, rejissorun bədii məqsədinin tamaşaçıya çatdırılmasında əhvalata uyğun seçilmiş, filmin atmosferini yaradan natura, məkan təsvirləri də mühüm rol oynayır. Məkan amilinin kinoda nə qədər mühüm olduğunu göstərmək üçün dünya kinosundan bir

Dünyanın müxtəlif ölkələrindən tanınmış rejissorlara, Kann fesivalının 60 illik yublieyi ilə bağlı “Hərənin öz kinosu” (2007) layihəsinə qatılmaq təklif olunur. Onlar öz təsəvvürlərindəki müasir kinematoqrafiyanı, bir neçə dəqiqəlik vizual dilə çevirmək tapşırığı alır. Həmin kinoalmanaxda Lars fon Trierin provokativ süjetli “Peşələr” adlı filmi özəlliklə seçilir.  …Kinozalda film izləyən Trieri qonşu

Jan-Lyuk Qodar amerikalı kinotənqidçi Conatan Rozenbaumu Amerikanın Andre Bazeni adlandırırdı. Daha çox populyar fikir və tendensiyalara qarşı çıxmağı  ilə məşhurlaşan Rozenbaum Orson Uells, Cim Carmuş, Abbas Kiarostami kimi rejissorlar və ümumiyyətlə, müasir kinoproseslərdən bəhs edən 11 kitabın müəllifidi.    “Əlvida, kinematoqrafiya, xoş gəldin, sinefiliya” (“Goodbye Cinema, Hello Cinephilia: Film Culture in

KUKLA TEATRI TAMAŞALARINDA TEATRALLIQ VƏ EKZİSTENSİYA MƏSƏLƏLƏRİ Dünyəvi əhəmiyyət daşıyan teatr axtarışlarının daha çox aktuallaşdığı XIX-XX əsrlərdə, müasir teatr aləminin aparıcı dramaturq və rejissorlarının fəaliyyəti Qərblə Şərqin ünsiyyəti fonunda formalaşırdı. Qərblilərin Şərq mədəniyyətini geniş şəkildə mənimsəməsi prosesi məhz XVIII-XIX əsrdən başlayır. Qədim Şərq ədəbi nümunələrinin ingilis, alman, fransız və rus