Bu soyuq yaz gecəsində başımı qaldırıb səmaya baxıram.Zülmətdə parıldayan ulduzu düşün. Göz qamaşdırıcı parlaqlığı olan ulduz. Bax belə bir ulduz dəyir gözümə. Əvvəlcə bir,iki,üç…daha sonra neçə-neçə belə ulduz qaranlığı yırtaraq çıxır ortalığa. Baxdıqca zövq alıram. Soyuq iliklərimə qədər işləyir. Səncə bu vecimədir? Əlbətdə ki, yox. Belə bir gözəllikdən gözlərimi məhrum

Rus alimi, filoloq Yuriy Şatinin “Postdramatik teatr haqda 10 tezis” adlı məqaləsi (mühazirədən çıxarışlar) Reklamçıların zarafatla yazdıqları belə bir qayda var: “Əgər nəsə demək istəyirsənsə, məhz o demək istədiyini de, əgər deməyə sözün yoxdursa, mahnı oxu, əgər oxuya bilmirsənsə, xüsusi effektlər istifadə elə, əgər speseffektlər də yoxdursa, onda sus”. Müəyyən

1911-ci ildə əsası qoyulan və dövrünün ən önəmli fiqurlarını ətrafında cəmləyən “Sergey Dyagilevin Rus Baleti” truppası nəinki Rusiya, eləcə də, dünya xoreoqrafiya sənətinin inkişafında əsaslı rol oynamışdı. Sergey Pavloviç Dyagilev yaratdığı kompaniyaya Mixail Fokin, Vatslav Nijinski, Serj Lifar, Cocr Balançin, Leonid Myasin, Leon Bakst, Aleksandr Benua, Anri Matiss, Koko Şanel,

Çağdaş dövrün səhnə mədəniyyəti ərazisində istər mütəxəssislərin, istərsə də teatral tamaşaçıların diqqətini yayınmağa qoymayan, bəzi məqamlarda qeyri-adi estetik düsturlarla çoxlarını çaş-baş salan teatr liderlərindən birinin  yaradıcılığına nəzər yetirmək (çünki təfsilat daha geniş yazı tələb edir) fikrindən yaxa qurtarmaq mümkün olmadı.   Ötən əsrin 50-ci illərində tabuları dağıtmaq məqsədilə Brodveydəki tamaşasında səhnəyə

Lətif Səfərovun filmoqrafiyasına bugündən baxanda onun ruhi dərinliyini, yaradıcı təfəkkürünün çoxtərəfli olduğunu anladım. Düşünmürəm ki, bu çoxtərəflilik yalnız Lətif Səfərovun uşaq  yaşlarından kino mühitinin içində yetişməsi, formalaşması, VQİK məktəbini keçməsi ilə bağlıdır. Bu, bəlkə daha çox onun erkən yaşlarında iztirablı şəxsi təcrübəsindən qaynaqlanırdı.  Vizual sənətin digər növü olan rəssamlıqda belədir

Qərb teatrının müasir fakturası Avropa və Asiyanın ritual-oyun-tamaşa-performans ənənələrinin qəribə, qəfil və təəccüblü bir simbiozunusərgiləyir. Artıq XX əsrin II yarısından etibarən Avropa teatrının çoxmillətli, beynənlmiləl məkanında Şərq və Qərb teatr poetikaları iç-içə hopmuş bir şəkildə mövcuddur. Bütün XX yüzil boyu Şərq teatr estetikası hətta dünya kino sənətinin inkişafına ifadə üslubiyyəti,

“Kitab evi”nin qarşısına çatanda saat 11:00 idi. Artıq yağış məni islatmışdı. Saçlarım islanıb üzümə yapışmışdı. Xardal rəngli paltomun çiyinləri islandığı üçün rəngi daha da tündləşmişdi. Çantamı eşələyib telefonumu çıxardım. Ona “Mən mağazanın qarşısındayam” yazdım. Göndər düyməsini basıb başımı qaldıranda onun mağazada bir kitabı maraqla vərəqlədiyini gördüm. İçəri girib, ona yaxınlaşdım.

La-Mançanın kino yaradıcılığına təsiri… Mənim doğulduğum La-Mança şəhəri İspaniyanın bəlkə də ən quraqlıq olan bölgəsidir. Orda torpaq tünd qırmızı rəngə çalır. Və üst-üstə təbəqələrdən ibarətdir. Uzaqlara baxdığınız zaman dümdüz üfüqi xətt, tək-tük ağac nəzərə çarpır. Torpağın üzərində isə ağır buludlu asiman sonsuza qədər davam edir. Bununla yanaşı çox maraqlıdır ki,

Xalq artisti, məşhur azərbaycanlı bəstəkar Fərəc Qarayev 1943-cü ildə Bakıda anadan olub. 2003-2005-ci illərdə Kazan Konservatoriyasının bəstəkarlıq kafedrasında professor kimi çalışıb. A.Krupp Fondunun təqaüdçüsü olub, 1991-ci ildə Volkwang Hochschule Essen’də Composer-in-residence kimi fəaliyyət göstərib. Əsərləri MDB, Avropa, Cənubi Amerika ölkələri, ABŞ, Yaponiyada keçirilən müxtəlif festival və konsertlərdə ifa olunub. Fərəc

2011-ci ildə kinonun “vunderkindi” adlandırılan rejissor Pol Tomas Anderson Lars fon Trierlə görüşür. Görüş Trierin “Zentropa” studiyasında baş tutur. İki rejissorun söhbəti “Black Book Magazine” jurnalında yayımlanır. Dərginin nümayəndəsi söhbətdə BB inisialı ilə qeyd olunub.   Trier: Bayaq da sizə dediyim kimi mən aktyorlardan danışmaq istərdim. “Maqnoliya” filmində (Andersonun filmi,