Bir kinosevər və hətta  kinowoman olaraq məni yaxın zamanlara qədər düşündürən məsələlərdən biri film janrlarına münasibətdə heç cür obyektivliyimi qoruya bilməməyimdir. Bu ənənəm hələ kino üzrə təhsil aldığım zamanlardan davam edir. Xüsusilə də, romantik janrda çəkilən filmlərə qarşı önyarğılı, barmaqarası yanaşırdım, insanların hönkürüb izlədiyi filmlər mənə təsir etmirdi, bizim nəslin

1951-ci ildə Amerika Birləşmiş Ştatlarında bir kitab çap olunur. Kitab belə adlanırdı: “Əsl inamlı: Kütlə hərəkatlarının anatomiyası.” Sosioloq Erik Hofferin müəllifi olduğu əsər adından da göründüyü kimi kütlə hərəkatları və onların yaranması, inkişafı, tənəzüllü barədə idi. “Əsl inamlı” bir müddət sonra bütün dünyada məşhurlaşdı. Əsərdə yəhudilərin Qədim Misirdən çıxmasından, xristianlığın,

Tariel Əhmədov 1972-ci ildə Neftçala rayonunun Bankə qəsəbəsində anadan olub. Azərbaycan rəssamlığında özünəməxsus yeri olan sənətçinin əsərləri bugün maraqla qarşılanır. Rəssamın yaradıcılığı əsasən realizm üslubu üzərində qurulmuşdur.  “Hazırda ömrünün qırx altıncı baharını qarşılamağa hazırlaşan rəssam çoxları kimi ali ixtisas təhsili almayıb. Bu sahəyə olan sonsuz sevgisini 1988-1991-ci ildə Tambov (Rusiya) şəhər bədii təmayüllü peşə məktəbində “Xalq sənəti rəssamlığı” ixtisası üzrə təhsil alandan sonra ifadə etməyə başlayıb. İlkin yaradıcılıq nümunələrinin tamaşaçıları da yaxınları

Rejissor David Cronenberg, çəkdiyi “A Dangerous Method”(“Təhlükəli metod”) tarixi bədii filmi ilə kino tarixində silinməz iz qoydu. Premyerası 2011-ci ildə gerçəkləşən filmin istehsalında Böyük Britaniya, Almaniya, Kanada, İsveçrə və ABŞ kimi ölkələrin birgə rolu var.  Süjet əsas etibarı ilə psixoanalizin dühaları olan Ziqmund Freyd, Karl Qustav Yunq və əvvəl pasiyent

(anti-appossionata) Bilmirəm, bu məqaləni niyə yazıram? Kim oxuyacaq və bu kimə lazımdır? Azərbaycana dəxli varmı, yoxmu? Olan olub, keçən keçib: üç il bundan əqdəm Lars fon Triyer “Antixrist”, yəni “Dəccal” filmini çəkmişdi. Kino dünyası onda aktivcəsinə qatılmışdı müzakirələrə. Bizim cavan yazarlar da bu filmə birmənalı yanaşmamışdılar: hərə özünə görə, hərə

– Bilirsiniz ki, dünya və Avropa kinosunda böyük rejissorlar zamanı adlandırılan dövr yaşandı. Lakin, indi həmin dövr artıq bitmiş hesab olunur. Hətta siz belə o dövrün son təmsilçisi hesab olunursunuz. Sizin fikrinizcə, qarşıdakı illərdə bir Tarkovski, Antonioni və ya Bunuelin yetişməsi üçün necə bir şərait olmalıdır? – Bilirsiniz ki, Tarkovski,

Artlogos yapon rejissor Tadasi Sudzukinin Rusiyanın “Mədəniyyət” qəzetinə verdiyi müsahibəsini təqdim edir: Qısa arayış:  İşləri dünya teatrına çox böyük təsir edən Tadaşi Sudzuki , dünyaca məşhur rejissor, pedaqoq, filosof və teatr nəzəriyyəçisi, SCOT-un qurucusu və rəhbəri, Yaponiyada birinci Beynəlxalq Teatr Festivalının təşkilatçısı (Toqa festivalı) və yeni aktyor sənəti metodunun yaradıcısıdır.

30 Aprel Saşa Mişurinlə yenə Dostoyevskidən danışdıq. Əlbəttə, film haqqında ilk öncə yazılmalıdır, necə çəkiləcəyi məsələsini danışmaq üçün hələ tezdir. Dostoyevskinin romanlarına filmini çəkməyin heçmi mənası yoxdur ? Onun özü haqqında bir film çəkməliyik. Şəxsiyyəti haqqında, tanrısı, şeytanı, çalışmaları haqqında. Tolya Solonitsindən əla Dostoyevski olar. 18 Fevral Dostoyevskinin “Cinayət və

Ötən əsrin otuzuncu illərindən başlayaraq KİV sırasına daxil olan televiziyanın ictimai fikrə fəal təsiri postqutenberq erasının başlanğıcı oldu və ən azı, Almaniya kimi nəhəng bir ölkə daxilində qəzet, jurnal kimi mətbuat növlərini istər-istəməz, arxa plana atdı. Ən maraqlısı budur ki, yeni yaranan televiziya efirinin canlılığı ekran sənətinin nəzəri prinsiplərinin inkişafına

Məni fabrikdən çıxarıb onların evinə aparana kimi heç vaxt düşünməmişdim. Yəni, ehtiyac olmamışdı. Kondisionerli anbarda daxilimdə gəzdirdiyim Samsung televizoru ilə üç ilə yaxın yaşadım. Sonra məni Bakıda, təxminən Xırdalan ərazisində bir bina evinə qaldırdılar. Televizoru götürüb məni də bir kənara qoydular. İlk dəfə evdə səs-küy olanda gözlərim açıldı, atdıqları pult