Mənim iti yaddaşım var. Demək olar ki, yüngülvari əhəmiyyəti olan hadisələr, qarşıma çıxmayacaq insanların üzləri  yaddaşımda həmişəlik qalır. Bilirsiz də, iki cür insan olur, daha doğrusu olmalıdır, rəqəmləri sevən və hərfləri sevən. Uşaqlıqdan mənim boynuma qoymuşdular ki, sən hərfləri sevirsən, rəqəmlər sənlik deyil. Beləcə, mən buna uyğun, hərfləri sevə-sevə böyüdüm. 

Mən fikrə getdim. Mənə yad gələn bütünlüklə boş  həyatımı Şekspirin axtarışında keçirməmişəmmi? Yolun sonu onu mənə verirsə, bu, məgər, mənim qanuni haqqım deyilmi? Kəlmələri ağzımdan bir-bir buraxıb -Mən Şekspir yaddaşını götürürəm dedim.  Həmin anda aşkar nəsə baş verdi. Amma nə olduğunu əməlli duymadım. Bəlkə yüngülcə yorğun idim ya mənə elə

“Ədəbiyyat həyat tərzidir” Qustav Flober Somerset Moem yaradıcılığı mənə “Ay və qara şahı” romanından tanışdır. Əsər impersionizmin ən böyük nümayəndələrindən biri rəssam Pol Qogenin həyatı və yaradıcılığı haqqındadır. Romanda Qogenlə yanşı dövrünün digər rəssamlarının, o cümlədən Qogenin yaxın dostu Vinsent Van Qoqun da obrazı yaradılıb. Van Qoqun həyatından bəhs edən

Birinci yuxu : Amerika. Hündürmərtəbəli bina. Xəfif bir xoşbəxtlik duyğusu. Yuxuda fləşbək: Uşaqlığıma qayıdıram. Televizorda gördüyümüz xarici ölkələr;  çimərliklər , əyləncə məkanları, sanki elə bu dəqiqə , bu an çıxıb getsəm oralara, hər şey gözəlləşəcək kimi bir duyğu bürüyür ruhumu. Və getmişəm . Budur : hər şeyin gözəl olduğu o

Soruşanda ki, “ən sevdiyin kitab hansıdır”, cavabım – Andre Moruanın “Yad qadına məktublar” əsəri – olur. Dəfələrlə oxuduğum bu xariqüladə ədəbiyyat nümunəsi mənə çoxsaylı bilgilər verməklə yanaşı, həm də gözəl emosiyalar bəxş edib. Klassik əsərin orjinal adı – “Lettres à l’inconnue”-dır. Fransız müəllif André Moruanın əsl adı da Emil Herzog

Nazlı Əmirova Yuxu və qarabasmaları ilham mənbəyinə çevirən sürrealizm XX əsrdə belə bir tendensiya vardı – yeni yaranan bütün sənət cərəyanları indiyə kimi mövcud olan kanonları sındırır, qeyri-ənənəvi metodla, reallıqla əlaqəsi olmayan yeni üsulla formalaşırdılar. Yuxular, qarabasmalar, daxili qorxular, şüuraltı hiss və həyəcanlar sanki modern dünyanın sənət istiqamətlərinə ilham verirdi.

İncəsənətin hələ istifadə olunmamış imkanlarının dərkini XX əsrin intellektual macərası adlandırmaq olar. Burada biz incəsənətin öz strukturunu və hətta öz funksiyasını dəyişməsinə çalışmasını nəzərdə tuturuq. Bütün incəsənət növləri digər sənət sahələrinin müdaxiləsindən imtina edərək, özlərini təmizləməyə nail oldular və öz mahiyyətlərinə uyğun davranaraq, həyati zəruri olmayanlardan imtina etdilər. Yalnız teatr

Yəqin ki, peşəsinə yaxından bağlı istənilən azərbaycanlı elm adamına onun məşğul olduğu sahənin Azərbaycandakı inkişaf vəziyyəti ilə bağlı sual etsəniz, ürəkaçan cavab almayacaqsınız. İstər humanitar, istər təbiətşünaslıq, istərsə də digər elm sahələrində çalışan azərbaycanlı elm adamları ölkədə elmin vəziyyəti ilə bağlı suala aşağı-yuxarı eyni cür cavab verirlər: “Bizdə filan sahə